دنیایی که ما در آن زندگی می کنیم با سرعت زیادی در حال تغییرات است ودر این میان همه ما شاهد آن که هستیم نیاز انسان به فضای سبز و درختان و جنگلها با توجه به روند رو به رشد جمعیت هر روز بیشتر از پیش نمایان می شود و متاسفانه آنطور که باید و شاید نتوانسته ایم استفاده صحیحی ازآن داشته باشیم؛چه رسد به آنکه آن را توسعه دهیم و تحولی در آن ایجاد نماییم
شاهد آن هستیم که چگونه انسانها با بهره برداری نادرست آن همه زیبایی را از بین برده و باعث آلودگی در زمین و هوا وهمچنین در آبهای رودخانه شده است و به عبارتی با توسعه بی رویه زندگی ماشینی ما به این تخریب بیشترکمک می کنیم .
قطع درختان و از بین رفتن جنگلها یعنی تهدید زندگی طبیعی انسانها و در واقع با قطع یک درخت ،یک قدم به سمت نابودی این سرمایه های ملی نزدیک می شویم که باید همانند مراقبت از سلامتی خودمان به این سرمایه ها و منابع طبیعی خدادادی نیز همین بها را باید بدهیم.
درخت هم مانند یک انسان زنده است که وجودش وزنده بودنش یک امر حیاتی برای تمام بشریت است.
با گذشت زمان روز به روز از این همه زیبایی طبیعت و این همه صحنه های بدیع طبیعی و سبز کاسته می شود و علت آن عواملی همچون استفاده بی رویه و تخریب جنگلها و مراتع و دیگر عواملی مانند سیل وبلایای طبیعی که انسانها نیز مستقیم یا غیر مستقیم سبب تشدید این عوامل می شوند که نمونه بارز آن فرسایش خاکها و ایجاد بیابانهای جدید و تغییرات آب و هوایی می بینیم و نقشی را که انسانها در این میان ایفا می کنند خیلی پررنگ وتعیین کننده است.
انسانها آمدند و کمر به نابودی جنگلها و مراتع و مناظر طبیعی بستند اما کمتر به فکر بازسازی واحیاء مجدد آن افتادند و همانطور که می بینیم خراب کردن کار آسانی است،اما اگر بخواهیم آن را دوباره به حالت اولیه برگردانیم در می یابیم که خیلی کار و تلاش و برنامه ریزی می خواهد که این ویرانی ها را به حالت اولیه خود برگردانیم.
حفاظت از این منابع خدادادی وظیفه تک تک ماست و اگر ما به وظیفه خودمان عمل نکنیم و نخواهیم درست و به موقع از این منابع استفاده کنیم شاهد خسارت جبران ناپذیری خواهیم بود که اثرات آن در زندگی روزمره و همچنین در کل جامعه نمودار خواهد شد.لذا این امر مستلزم مشارکت همه مردم است که با همدلی و همفکری و برنامه ریزی صحیح این ویرانی ها را باز سازی کنیم.
توسعه جنگلها و فضای سبز یکی از ضروری ترین نیازهای ماست و ما باید روی این مسئله سرمایه گذاری و برنامه ریزی جدی و مستمر داشته باشیم واین امر نیازمند به کارگیری مشارکت عمومی و تشویق مردم جهت ایجاد و حفاظت از این منابع حیاتی است که مفید و ثمربخش خواهد بود.و در آستانه تحول و دگرگونی در طبیعت همه ما باید سهمی در ایجاد فضای سبز وکاشت درخت داشته باشیم و همچنین مقید به حفاظت و حراست از آنها باشیم .
به امید روزی که دوباره شاهد احیای این منابع حیاتی و سرسبزی مجددهمه دشتهای وسیع و پربرکت کشورمان باشیم.