به گزارش پايگاه خبري گهر، با قرارسيدن فصل گرما روستاها و دهستان هاي حاشيه شهر دورود درگير مشكلي مي شوند كه هرساله براي آنان تكرار مي شود و مسئولان شهري يا فكري براي مشكلات آنان نمي انديشند يا با تجويز راه حل هايي بيهوده به صورت مقطعي بر مشكلات و مسائل اين روستاها سرپوش مي گذارند.
مديران و مسئولان پروازي به فكر شهرستان نيستند
يكي از مهم ترين دلايل عدم توسعه يافتگي شهر و روستا در شهرستان دورود نبود مسئول دلسور،كاردان و لايق مي باشد. بسياري از مسئولاني كه در اين شهرستان زمام امور را به دست مي گيرند، به پروازي ها معروف هستند.مسئوليني كه مي دانند چند صباحي در اين شهر مسئوليت مي گيرند و بعد از اتمام دوران خدمت به شهر خود باز مي گردند. انتصابات سياسي و بدون پشتوانه فكري بزرگترين ضربه را به شهر دورود زده است. مسئولي كه به تازگي وارد اين شهر مي شود تا با همهي نقاط شهري و روستايي، نيروهاي توانمند و ضعيف آشنا شود، بيش از نيمي از عمر مديريتي اش به هدر رفته است.
مديران بومي در سطح کلان هم در اين شهرستان امتحان خود را پس داده اند. شهرستان دورود نياز به مديران كاردان و كاربلد در تمامي حوزه هاي خود دارد كه بتواند با مديريت قوي از پس سياست زدگي هاي ادارات و روزمرگي كارمندان برآيد.
بي آبي و قطع چندين باره برق در روستاهاي دورود
در اطراف شهرستان دورود دهستان ها و روستاهايي قرار گرفته اند كه در اين سال ها به دليل مهاجرت به شدن بزرگ شده اند و خود به اندازه يك شهر كوچك داراي خانوار مي باشند.روستاهايي مانند ناصرالدين،چغابدار،دارياب،ژان، سياهكله، كاغه و…. روستاهايي با جمعيت بالا هستند كه برخي از آنان در ميان شهر يا روستا بودند مانده اند. روستايي مانند ناصرالدين را چند سال به ضورت شهر اداره مي كنند و بعد باز به صورت روستا برمي گردد.
يكي از ساكنين روستاي چغابدار به ما مي گويد: در كوچه هاي بهار شمالي و جنوبي چغابدار آب يا اكثر مواقع قطع مي باشد يا به صورت قطره قطره جريان پيدا مي كند و مراجعات ما به اداره آب تا كنون نتيجه اي نداشته است.
يكي ديگر از اهالي روستاي چغابدار مي گويد: هر سال افراد زيادي به اين روستا مي آيند و قول هايي براي ساماندهي آب روستا مي دهند ولي با فرارسيدن فصل گرما وعده ها بخار مي شوند و مانند آب ديگر عملي از مسئولين نمي بينيم.
روستاي گوشه دواريجان،در كنار درياچه سد ولي تشنه لب
روستاهاي سياهكله،باغ جمال،دهنو، باباخاني،دارياب، پيرآباد و… هم مشكل بي آبي را دارند. ولي بي آبي روستاهاي گوشه و دواريجان كه در كنار درياچه سد مروك قراردارند از همه ي موارد جالب تر است.حكايت آب در كوزه و ما تشنه لبان مي گرديم مصداق همين ماجراست.
چه بايد كرد؟
در تحقيق ميداني خود متوجه شديم كه يكي از روساي اسبق اداره آب كه غيربومي شهرستان بوده است و در اين سال ها دچار دلسردي از كار خود شده، در ساليان مديريت خود راه حلي براي برون رفت از اين مشكلات پيدا نكرده است و امسال با نبود بارش مشكلات بي آبي نمود بيشتري پيدا كرده است.
جلوگيري از كشت محصولات آبدوست،همكاري آبمنطقه اي با كشاورزان جهت رهاسازي آب سد مروك،جلوگيري از حفر چاه هاي غيرمجاز و لوله كشي هاي اصولي را مي توان راهكار حل مشكلات بي آبي برخي از روستا برشمرد.
اما بايد توجه داشت همانگونه كه در هنگام احتياج به آراي مردم به آنان مراجعه مي نماييم، اكنون نيز بايد به فكر حل مشكلات بي آبي اين روستا ها بود.