برنج آلوده به فاضلاب بهتراست یا لاستیک تاریخ گذشته! کدام سطح دغدغه نماینده است؟
اوایل شهریور امسال بود که موضوع برنج آلوده به فاضلاب به سر زبان ها افتاد.طولی نکشید تا پای آبیاری برنج با فاضلاب در دورود حتی به شبکه های سراسری صدا و سیما و حتی اخبار 20:30 نیز کشیده شد.
همگان خوب می دانند که آبیاری برنج با فاضلاب فقط در چند نقطه کوچک حاشیه شهر انجام گرفته است و تمام برنج کاران دورود و حاشیه دورود با آب چاه و آب رودخانه مزارع خود را آبیاری می کنند.
آنچه در این میان باعث تعجب گردید سرعت تکثیر این موضوع در سطح کشور و حتی انعکاس در اخبار سراسری بوده است. اما چرا پایتخت نشینان برای جمعیت بیکار لرستان که گاها مجبورند برای کمترین درآمد، دورترین راه ها و سخت ترین کارهای بدنی را انجام دهند، اینچنین یقه پاره نمی کنند؟
پایتخت نشینان همیشه منتظرند تا تیترهای منفی لرستان را برجسته کنند ولی هنگامی که نوبت تخصیص بودجه یا جذب سرمایه گذار می شود یا بحث بودجه ای برای احیای کارخانه یا صنعت مرده ای می شود، انگار که خاک مرده بر آن هاپاشیده اند.
از سویی دیگر نمایندگان منتخب ما در خانه ملت مطالبه گر حقوق ولی نعمتان خود که مردم حوزه انتخابیه خود هستند، نمی باشند.
سوال مهم اینست که آیا لرستان مشکل یا معضلی بزرگتر و مهم تر از برنج آلوده نداشته است؟ آیا رتبه برتر بیکاری در کشور، رتبه دوم و سوم در خودکشی طبق سالنامه های آماری، رتبه برتر نابودی صنایع و مشاغل و اخراج کارگران در کشور، رتبه برتر صدور نیرو کار به شهرهای دیگر و …. رفع و رجوع شده اند و فقط برنج آلوده دورود حل نشده باقی مانده است؟
کشاورزان و دامداران لرستان چشم به الطاف و نعمات الهی دوخته اند تا در هر سال محصولی برداشت کنند یا دامی پرورش دهند ولی انگار برخی می خواهند کشاورزی و دامداری لرستان را نیز مانند صنعت آن نابود کنند.