این خاطره به زمانی بر می گردد که به عنوان معلم ورزش در مدرسه پسرانه شهر چالانچولان- مرکز بخش سیلاخور- به عنوان آموزگار درس تربیت بدنی ابلاغ گرفتم. به دلیل شرایط کرونایی دانش آموزان به صورت روزهای زوج و فرد به مدرسه می آمدند و این شرایط را برای تمرین دادن و ورزش رفتن دانش آموزان سخت می کرد. در شرایط کرونایی و روزهایی که با هزار دردسر دانش آموزان به مدرسه می آمدند،ترجیح به آموزش حضوری دروس مهم بود مانند ریاضی و فارسی بود تا ورزش!
درست است که هنوز این تفکر در مدارس باقی مانده که ورزش فدای درس های دیگر شود ولی امروزه به کمک آموزگاران و دبیران جوان و آموزش دیده، اهمیت زنگ ورزش برای کادر اجرایی و همکاران تذکر داده می شود.
برای معرفی خودم به عنوان آموزگار درس تربیت بدنی به مدرسه رفتم و خود را به مدیر معرفی کردم. پس از مشاهده برنامه حضور دانش آموزان در مدرسه؛ جای درس ورزش را در ساعات حضور دانش آموزان در مدرسه خالی دیدم.با مدیر دراین خصوص صحبت کردم.
مدیر مدرسه آقای بهاروند نظرش بر آموزش غیرحضوری و ارسال کلیپ توسط دانش آموزان بود ولی من مخالف بودم. چون یکسالی از شیوع کرونا می گذشت و خانه نشینی باعث تنبلی دانش آموزان شده بود.
من نظرم را مطرح کردم؛ همانگونه که برنامه حضور در مدرسه زوج و فرد شده است، گروه های زوج در روز فرد و گروه های فرد در روز زوج برای درس تربیت بدنی به مدرسه بیایند تا حداقل در این ایام دانش آموزان تحرکی داشته باشند و خوشبختانه مورد تایید قرار گرفت.
آنچه در این سال مورد توجهه من و موضوع خاطره ام قرار گرفت، استعدادهای فوتبالی دانش آموزان پایه ششم این دبستان بود که هرکدام در نوع خود مثال زدنی بودند.
طبق برنامه ریزی های صورت گرفته،زنگ ورزش گروه های کلاسی برگزار می شد ولی زنگ ورزش پایه ششم یک هیجان خاصی برای خودم داشت چون چند دانش آموز با بازی زیبای خود، باعث جذاب شدن فوتبال این پایه می شد.
برخی از دانش آموزان پایه ششم با داشتن استعداد ذاتی، نیاز به آموزش فوتبال داشتند.به همین خاطر آموزش های تخصصی را با توجه به سن آنها شروع کردم.
به این دانش آموزان قول دادم که در صورت کسب نمرات عالی در نوبت اول، جایزه آنها معرفی به تیم های پایه گهر دورود باشد. این ایجاد انگیزه موثر افتاد و اکثر دانش آموزان توانستند با نمره خیلی خوب در درس هایشان قبول شوند.
با رئیس هیات فوتبال شهرستان دورود آقای منوچهر رئوف در خصوص معرفی دانش آموزان به تیم های پایه گهر صحبت کردم و ایشان موافقت خود را اعلام نمودند.از بین دانش آموزان پایه ششم ۴ نفر به اسامی امیرعلی پاپی،امیررضا قاسمی ، امیرمحمد صادقی و ابوالفضل خالدپور با معرفی نامه به تیم نونهالان اضافه شدند.
تمرینات تیم نونهالان و نوجوانان گهر دورود با بیش از ۵۰ فوتبالیست انجام می شد و پس از آغاز فصل و در حین تمرینات نفرات اصلی تیم انتخاب می شدند و در مسابقات حضور می یافتند.
این دانش آموزان برای حضور در تمرینات باید مسافت بین شهر چالانچولان و دورود را هفته ای دوبار رفت و آمد می کردند.علاوه بر مسیر طولانی، شهریه ماهانه نیز برای این دانش آموزان که از طبقات ضعیف جامعه هستند،سنگین بود که با رایزنی های انجام گرفته برای این دانش آموزان تخفیف در نظر گرفته شد.
پس از دوماه تمرینات مستمر، دانش آموزان مدرسه آزادگان توانستند لیاقت خود را به اثبات برسانند و در مسابقات استانی جز ترکیب ثابت تیم های پایه گهر شدند.این یکی از بهترین خاطرات دوران کاری بنده بود که توانستم برای این دانش آموزان با استعداد ولی محروم،گامی کوچک بر دارم.
ظفر پاپی-معلم تربیت بدنی